အတြင္း အျပင္

အတြင္းအျပင္ အိမ္ၾကီးကေတာ့ အပ်ံစားဘဲကြာ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအိမ္ရဲ႕ အိမ္ရွင္မကေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ေနသလိုဘဲ ။ ခင္ပြန္းသည္က အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္လို႕ စိတ္ဒုကေရာက္။ သားျဖစ္သူက မူးယစ္ေဆး၀ါးအမႈနဲ႕ေထာင္ထဲမွာ သမီးျဖစ္သူက ေပြရႈပ္လြန္းလို႕ ေနာက္ဆံုး လူၾကားထဲ မ်က္ႏွာမျပ၀ံသလို လူေတာမတိုးရဲေတာ့ပါဘူး။ သနားစရာဘဲကြာ။ ျပင္ပန္းသဏန္မွာ ျမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုး ျမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္လို႕ ထင္ရတဲ့ မိသားစုတစ္စုရဲ႕ အတြင္းေရးျပသနာေတြပါ။ အျပင္ပန္းကလွတယ္ သာယာေအးခ်မ္းတယ္။ အားက်စရာေကာင္းလွတယ္လို႕ ထင္ထားတဲ့ မိသားစု အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ .....။ ေရသဖန္းသီးတစ္လံုးဟာ အျပင္ပိုင္းက ၾကည့္ရင္ အရမ္းစားခ်င္စဖြယ္ပါဘဲ။ ျမင္ရံုနဲ႕ ႏွစ္သက္စရာ ျမတ္ႏိုးစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ အတြင္းမွာေတာ့ ပိုးေကာင္ ေလာက္ေကာင္ေတြနဲ႕ အႏွစ္သာရမဲ့လို႕..။ ဒီလိုဒီလို အျပင္ပိုင္းမွ လွပတယ္ထင္ေနရၿပီး အတြင္းပိုင္းမွာ ယို႕ယြင္းပ်က္စီးေနတဲ့ အရာေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားမိေတာ့ ေက်းရြာတစ္ရြာ သို႕မဟုတ္ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ သို႕မဟုတ္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ တစ္ကယ့္တိုးတက္မႈ သရုပ္မွန္ကို အျပင္ပန္းသဏန္နဲ႕ ၾကည့္ရံုနဲ႕ တစ္ကယ္အရွိအတရားအျဖစ္ လက္ခံလို႕ ရပါ့လား။ ျမိဳ႕အ၀င္ဆိုင္းဘုတ္ေလး ပန္းျခံေလးရယ္ တိုက္တာအေဆာက္ အဦး ႏွစ္ခု သံုးခုေလာက္ရယ္ကို လက္ညိဳးညြန္ျပၿပီး ဒီျမိဳ႕ဟာ အင္မတန္ ေခတ္မွီတိုးတက္ပါတယ္ ။ အလြန္ေအးခ်မ္းသာယာပါတယ္ ဒါဟာ အမွန္တရားပါဘဲ ။ တစ္ကယ့္အရွိတရားပါဘဲလို႕ေျပာမလား ဒါဆိုရင္ ဒီျမိဳ႕ထဲက လူေပါင္းေထာင္မ်ားစြာ ေသာင္းမ်ားစြာဟာ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနည္းရုန္းကန္ေနရတာေတြ၊ ဘ၀ရွင္သန္ေရးအတြက္ အရမ္းခက္ခဲေနလို႕ ကိုယ္က်င့္တရား ျခစားေနရတာေတြ ၊ လူငယ္ေတြ ပညာေရးကို စိတ္၀င္စားလို႕ မရေအာင္ ဘ၀၀မ္းေရးအတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲရုန္းကန္ေနရတာေတြ၊ ေနာက္ဆံုး ခႏာကိုယ္ကို အရင္းတည္ၿပီး ေငြရွာေနရတာေတြ ေနာက္ ဒုစရိုက္မ်ားစြာေတြ ဒီ အရွိတရားေတြကိုေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႕ တစ္ကယ့္အမွန္တရားအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳၾကရတာလဲ။ ဒီလိုမိုးထိအေဆာက္အဦးၾကီးေတြေၾကာင့္ ေခတ္မွီပါတယ္။ လူေနမႈအဆင္စနစ္ ျမင့္မားပါတယ္။ ႏိုင္ငံၾကီးသားပီသပါတယ္လို႕ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီေန႕ေခတ္ ဖြ႕ံျဖိဳးတိုးတက္ေနၾကတဲ့ စက္မႈႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒုစရိုက္မႈေတြ အလုပ္လက္မဲံႏႈန္းမ်ားေတြတာေတြ ေပၚေပါက္လာႏိုင္စရာကို မရွိဘူးေလ။ အေမရိကန္မွာ အရမ္းဆိုးသြပ္းေနတဲ့ ရပ္ကြက္တစ္ခုရွိပါတယ္ (ရပ္ကြက္နာမည္ေမ့ေနလို႕ပါ) ညေနေစာင္းရင္ အျပင္ကို မိန္းခေလးမေျပာနဲ႕ ေယာက်ာၤးေလးေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းမထြက္ရဲပါဘူးတဲ့ လမ္းသရဲေတြက ေနာက္ဆံုးယူစရာမရွိရင္ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္ယူလို႕ေလ။ ေနာက္ ေ၀ါလ္ထရိတ္စင္တာၾကီးေတြေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏိင္ငံဟာ ထင္ရွားေနတာမဟုတ္သလို ေ၀ါလ္ထရိတ္စင္တာၾကီးေတြ မရွိလည္း အေမရိကန္ဟာ အေမရိကန္ပါဘဲ။ စား၀တ္ေနေရးဆိုတဲ့ အေရးေတြထဲမွာ ေနစရာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ အေဆာက္အဦးတိုက္တာတစ္ခုတည္းကို ၾကည့္ၿပီးအားလံုးနီးပါးျပည့္စံုတယ္လို႕ ယူဆေျပာဆိုေနၾကတာေတြဟာ တစ္ကယ့္ကို အျမင္ က်ဥ္းေနပါေသးတယ္။ အျပင္အာရံုေတြ ေကာင္းမြန္လွပဘို႕ ျပည့္စံုေနဘို႕ ေခတ္မွိေနဘို႕ မလိုအပ္ဘူးလို႕ မဆိုလိုပါ။ လိုအပ္ပါတယ္ လိုအပ္လို႕လည္း အျမင္အာရံုေတြ လွပမႈ ရူပါရံု၊ အၾကားအာရံုေတါေကာင္းမြန္မႈဆိုတဲ့ အာရံုငါးပါးဆိုတာ အထင္အရွားရွိေနတာဘဲလ။ တိုက္တာအေဆာက္အဦးေတြ ျမင့္သထက္ျမင့္မားလာေအာင္ ၾကိဳးစားေနသေလာက္ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ နိမ့္ဆင္းေနရတာပါလိမ့္။ ဒိေနရာမွာ အဓိက ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ အတြင္းနဲ႕အျပင္ သမာသမတ္က်ဘို႕ပါ။ ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္အထိ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္ ပုဂံဘုရားေစတီေတြကိုလည္း သက္ေသသာဓက အေထာက္အထားတစ္ခုအျဖစ္ျပဆိုေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ေစတီပုထိုးေတြကို လက္ညိဳးညႊန္ျပရံုနဲ႕ ျပဆိုၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ပုဂံေခတ္က ေရးထိုးထားခဲ့တဲ့ ရာဇကုမာရ္ေက်ာက္စာ၊ ေညာင္ရမ္းေက်ာက္စာ၊ စတဲ့ ေက်ာက္စာေတြ ေရးထိုးခဲ့တဲ့ သမိုးေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ပုဂံေခတ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လူမႈစနစ္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး စတဲ့ အေရးမ်ားစြာကို ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာတို႕ သိရွိခဲ့ရတာပါ။ ေစတီပုထိုးေတြဟာ ဘာသာတရားရဲ႕ အေမြအႏွစ္၊ ပုဂံေခတ္ ယဥ္ေက်းမႈ ျပယုဂ္ သေကၤတေတြအျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ေနရေပမယ့္းီ ဒီအံမခန္းေစတိီပုထိုးေတြလည္း အျဖစ္အပ်က္စက္၀န္းထဲမွာ ပါေနရတာေၾကာင့္ ယို႕ယြင္းပ်က္စီးေနရတာဘဲမဟုတ္လား အဆိုပါ ေဟာင္းႏြမ္းယို႕ယြင္းေနတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြရဲ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းကသာ ေနာက္လူေတြအတြက္ သင္ခန္းစာေတြ အျပည့္အ၀ေပးေနတာ အထင္အရွားဘဲေလ။ ေနာင္အနာဂတ္အခ်ိန္ေတြ မွာ လူသားေတြကို အမွန္တကယ္အက်ိဳးျပဳေစမယ့္ တစ္ကယ့္အမွန္တရားက အေဆာက္အဦး တိုက္တာေတြရဲ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းျခင္းမေကာင္းျခင္ေပၚမွာဘဲ မူတည္ေနတာပါ။ အနာဂတ္ကို ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္၊ အတိတ္သမိုင္းအျဖစ္ က်န္ရစ္ေနမယ့္ ပစဳပန္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ နည္းမွား လမ္းမွားေတြကိုဘဲ မ်က္စိမွိတ္အတင္းေအာ္ေနၾကတာကေတာ့ တစ္ကယ္ခက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲက လူနည္းစုကသာ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ သိမ္းေပါင္းမ်ားစြကို ျဖဳန္းတီးေနၾကတာကို ၾကည့္ၿပီးဘဲ တိုးတက္ပါတယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္လို႕ ေျပာေနၾကတာလား၊ ဒါကို တစ္ကယ့္အမွန္တရား အရွိတရားလို႕ ယူဆေနၾကတာလား။ က်န္ေနတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲက ထမင္းနပ္မွန္ဘို႕ ၾကိဳးစားရုန္ကန္ေနၾကရတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားေတြ၊ ေက်ာင္းေနခ်ိန္အရြယ္ေတြ မျပည့္စံုလို႕ ပညာေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနရရွာတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ၊ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ၀င္ေငြ ထြက္ေငြ မမွ်တလို႕ ကိုယ္က်င့္တရားကို ျခစားခံေနရတဲ့ လူတန္းစားေတြ ရွိေနၾကတာကို လက္ခံေပးၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ ကိုယ္သံုးႏုိင္လို႕ သံုးျဖဳန္းၾကတာကို မုဒိတာပြားမိပါတယ္။ ကိုယ္ရဲ႕စိ္တ္ဆႏျပည့္၀ဘို႕ ေငြေၾကးေတြကို ထင္သလို ျဖဳန္းတီးေနၾကမယ့္အစား ခ်ိဳ႕တဲ့ႏြမ္းပါးသူမ်ားကို ေထာက္ပံေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ အရင္းအႏွီးမျပည့္စံုလို႕ စီးပြားေရးမလုပ္ႏုိင္သူေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ အျခားပရဟိတလုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္ကူညီလိုက္မယ္ဆိုရင္ အရမ္းေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ စိတ္ကူးၾကည့္တာပါ။ ကိုယ္မလုပ္ေပးခ်င္တဲ့အျပင္ သူမ်ား.... သူမ်ားေတြလုပ္ေပးၾကတာေတာင္ ၀င္ၿပီးခလုတ္တိုက္ေနၾကတာဆိုေတာ့လည္း စိတ္ကူးရတာ သိပ္အားမရွိလွဘူး။ ကိုယ္က်င့္တရားေတြကို မက်င့္သံုးခ်င္ၾကလို႕မဟုတ္....က်င့္သံုးလိုက္နာရေကာင္းမွန္းလည္း သိၾကပါရဲ႕ လိုက္နာက်င့္သံုးဘို႕ ခက္ခံေနရတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနၾကရတဲ့သူေတြ၊ အျပင္ပန္းလွပဘို႕ဘဲ မတရားတာေရာ တရားတာေရာ အားစိုက္ေနၾကတဲ့လူေတြ၊ ေက်းရြာေတြ ျမိဳ႕ေတြ ႏိုင္ငံေတြ မ်ားလာေတာ့ ၊အတြင္းေရာအျပင္ပါ လွပဘို႕ မၾကိဳးစားေတာ့ဘဲ မုသားကိုကန္ထရိုက္ဆြဲေနၾကတဲ့ လူေတြမ်ားလာျပန္ေတာ့ လူရဲ ခႏာကိုယ္အျပင္ဘက္မွာ သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္လွပဘို႕ လိုအပ္သလို အတြင္းသဏာန္ေရာ ေကာင္းမြန္ဘို႕လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုပါဘဲ ေက်းရြာ ရပ္ကြက္ ျမိဳ႕ေတြ ႏိုင္ငံေတြ သာယာလွပဘို႕ လိုအပ္သလို အတြင္းမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ လူေတြလည္း အတြင္းအျပင္ အခ်ီးအစားညီမွ်တဲ့ အနာဂတ္ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္တမ္းတရင္း.............................

ပန္းတို႕ရဲ႕ မာယာ

ႏွင္းဆီပန္းက   လွတယ္
သူရဲ႕ ဆူးက    ရွတယ္
စံပါယ္ပြင္က    ျဖဴတယ္
သူ႕အလွက     ျမဴဆြယ္
သစ္ခြက      ပတၱျမား
အခက္အလက္လွပါတကား......

ပန္းေလးေတြရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိ
မင္းမွာရွိရင္   ေကာင္းပါဘိ
ဒါေပမယ့္....
အျပံဳးတစ္ရာ မာယာတစ္ေသာင္း
ရုန္းထြက္မရတဲ့ သူေတြထဲမွာ
ငါမပါဘူး.....

ငါသနားတယ္...
အသံုးမက်တဲ့ မင္းတို႕ရဲ႕ မာယာလွလွေလးေတြကိုေပါ့...................