တစ္ကယ္ေတာ ့
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာ
မႈန္၀ါးရီေ၀အျမင္ေတြရွိတဲ့
ခပ္တံုးတံုးလူတစ္ေယာက္ပါ
ဒါေပမယ့္တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္......
ဘ၀ဆိုတာ....တိုက္ပြဲလား
ဇာတ္ညြန္းရွိၿပီးသား ရုပ္ရွင္လား ေသခ်ာမသိပါ.............။
ဒုကၡဆိုတာ .....ေမြးရာပါ
ဆုလာဘ္လားေရေသာက္မွခ်ိဳမယ့္ဖန္ခါးသီးလားမသိပါ.......။
ေငြေၾကးဆိုတာကေကာ..
ဒုတိယေျမာက္ဘုရားသခင္လား
ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ကကိုယ့္ျပန္ေျခာက္ျခင္းလား
သဲသဲကြဲကြဲမသိပါ.........
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
စဥ္းစားမိပါတယ္...။
အခ်စ္ဆိုတာလိုတရလြယ္အိတ္လား
ဒိန္ခဲေသးေသးေလးပါတဲ့ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္လားမသိပါ....။
ဂုဏ္ဆိုတာ လူေရြးခ်ယ္ပြဲ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္လာ
းသြားေလရာလိုက္ရႈပ္ေနမယ္ ေခြးျမီးေကာက္လားမသိပါ....
ခ်စ္သူဆိုတာ
ခပ္ၾကီးၾကီးမိေအာင္မွ်ားရမယ့္ငါးလား
ကိုယ္ေသာက္ရမယ့္အဆိပ္ခြက္ကိုသယ္ယူလာသူလား
ေသခ်ာမသိပါ..........
ခြင့္လႊတ္ျခင္းဆိုတာဒိုင္ေတြ႕သြားတဲ့လူကၽြံေဘာလား
အႏုိင္လို႕ေျပာၿပီးအရႈံးေပးျခင္းလား မသိပါ...။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္းစဥ္းစားနားလည္ဘို႕
ၾကိဳးစားမိပါတယ္.....။
ေသျခင္းတရာဆိုတာ
လက္ရွိဒုကၡေတြကလြတ္ေျမာက္ျခင္းလား
ေနာင္ထပ္ဒုကၡအသစ္ေတြအတြက္
တာထြက္ေသနတ္ေဖာက္သံလားမသိပါ......
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာကေကာ
လက္မွတ္ျဖတ္ၿပီးသားခရီးစဥ္တစ္ခုလား
မ်က္စိမွိတ္ယံုရမယ့္ဘိုးေတာ္ေပးတဲ့ ခ်ဲတစ္ကြက္လားေသခ်ာမသိပါ....
အင္း တစ္ကယ္တမ္းေျပာရရင္ေတာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာမႈန္၀ါးေနတဲ့အျမင္ေတြတစ္စစီျပန္႕က်ဲေနတဲ့
အေတြးေတြနဲ႕
ခပ္တံုးတံုးေကာင္တစ္ေကာင္မ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုတာ
ခင္ဗ်ားတို႕ေတြးေနေလာက္ပါၿပိ.....
