ကၽြန္ေတာ္မသိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္

တစ္ခါတစ္ခါ
လူဘ၀ဆိုတာ အိမ္မက္ဆိုးေတြမက္တတ္တယ္......
ၿပီးေတာ့
အတိတ္ေကာက္မွားခဲ့တဲ့ အိမ္မက္ေတြနဲ႕ အျပံဳးေတြက
အမုန္းျဖစ္တတ္ေသးတယ္..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးခ်စ္ခဲ့ၾကတာေနာ္............

ဒါေပမယ့္
အတူတူဆိုညည္းခဲ့တဲ့ေတးသြားေတြ
မုန္းတိုင္းထဲေရာက္သြားတယ္
ဘ၀ဇာတ္ဆရာက
ဇာတ္သိမး္ေပးတာေစာတယ္.......

ကံတရာက အရာရာကိုဖန္တီးေပးခဲ့တာလား.
ခ်ိဳသာမႈေတြ ရွားပါးခဲ့တာ ငါ့အမွားေတြေၾကာင့္တဲ့လား
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေတြက ပြက္ပြက္ဆူ
အျပစ္ေတြ သူမ်ားေျပာမယ့္အစား
ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ဘဲအျပစ္တင္လိုက္ေတာ့မယ္.....

မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး..........
အတူတူေလွ်ာက္မယ္ လမ္းကေလး ပ်က္ဆီးခဲ့တာ
မေခၚရက္ခဲ့ပါဘူး......
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ရွိမယ္ေန႕ရက္ေတြကို
မတားရက္ခဲ့ပါဘူး............
မင္းသြားမယ့္ ေနရာေလးေတြကို
သူစိတ္ခ်မ္းသာဘို႕
သူေပ်ာ္ရႊင္ဘို႕အတြက္
ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ေတြကို ဒစ္စေကာင့္ခ်ထားခဲ့တယ္.............

ေနထိုင္ရွင္သန္ေနရတဲ့ဘ၀က
အက္ဆစ္ထဲေပ်ာ္၀င္ေနရသလိုဘဲ........
အဲဒါ ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုထင္ပါရဲ႕ေနာ္
အိမ္မက္ေတြက လွမလိုလိုနဲ႕
ေခ်ာက္ထဲက်မွ လန္႕ႏိုးသလိုမ်ိဳးပါလား............................
ဒါနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာ ဘယ္သူပါလိမ့္......................? (ကဗ်ာလုလင္)